به نقل از «فارس»

هوش مصنوعی و سلامت روان: آیا ما در دل یک تهدید نهفته هستیم؟

تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۹۶۹۰۲

به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس، «فناوری همه جا را پر کرده و انسان دیگر حتی کارهای ساده زندگی خود را هم بدون وابستگی به آن انجام نمی دهد» این تعریفی ترسناک از دنیای اشباع شده از هوش مصنوعی در آینده است.

هم اکنون نیز هوش مصنوعی بسیاری از جنبه های زندگی ما از جمله مراقبت های بهداشتی، حمل و نقل و ارتباطات را متحول کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این حال، استفاده از آن چالش‌ها و خطرات بالقوه‌ای را برای سلامت روان ایجاد می‌کند. یکی از نگرانی های مهم تاثیر هوش مصنوعی بر سلامت و رفاه روانی است، زیرا می تواند منجر به احساس انزوا، اضطراب و افسردگی شود.

عصر هوش مصنوعی نوید سیل اطلاعات نادرست، دروغ‌های عمیق و حقایق توهم‌آمیز را می‌دهد در چنین شرایطی روانشناسان تازه شروع به دست و پنجه نرم کردن با پیامدها کرده اند.

ترس از نظارت مداوم توسط هوش مصنوعی می‌تواند بر سلامت روان تأثیر بگذارد و منجر به فرسودگی شغلی شود

 

مسلماً هوش مصنوعی سریع‌ترین فناوری پیشرفته‌ای که بشر تاکنون توسعه داده است. یک سال پیش در مورد مکالمه با هوش مصنوعی چیزی نمی‌شنیدید، اما امروز دائماً در مورد اینکه چگونه ابزارهای هوش مصنوعی مولد مانند چت‌جی‌پی‌تی و دالی (DALL-E) بر آینده کار، گسترش اطلاعات و موارد دیگر تأثیر می‌گذارند، صحبت می‌شود. استفاده از هوش مصنوعی در محل کار یک نگرانی است. ابزارهای نظارتی مبتنی بر هوش مصنوعی به طور فزاینده ای برای ردیابی بهره وری و رفتار کارکنان مورد استفاده قرار می گیرند. در حالی که این ممکن است کارایی را افزایش دهد، همچنین منجر به افزایش استرس و اضطراب برای کارکنان می‌شود. 

یک سوال اصلی که تاکنون تقریباً به طور کامل بررسی نشده این است که این آینده تحت سلطه هوش مصنوعی چگونه بر ذهن مردم تأثیر می‌گذارد؟

تحقیقاتی در مورد اینکه چگونه استفاده از هوش مصنوعی در مشاغل بر ذهن افراد تأثیر می گذارد، انجام شده، اما هنوز درک درستی از اینکه چگونه زندگی ساده در میان این همه محتوا و سیستم های تولید شده توسط هوش مصنوعی بر حس مردم نسبت به جهان تأثیر می گذارد، وجود ندارد.

تولید اطلاعات نادرست و جعلی حس اعتماد را خدشه‌دار می‌کند

 

بدیهی است که هوش مصنوعی تولید اطلاعات نادرست را آسان‌تر می‌کند: از تصاویر جعلی گرفته تا اخبار جعلی. این بر حس اعتماد افراد در حین جستجو در رسانه‌های اجتماعی تأثیر می گذارد. 

هویت شما نیز می‌تواند توسط دیپ‌فیک (جعل عمیق) تهدید شود، مثلا تصاویر یا ویدئوهایی از شما ایجاد شود که در حال انجام کارهایی هستید که هرگز انجام نداده‌اید.

روش‌های بی‌شماری وجود دارد که هوش مصنوعی می‌تواند نحوه عملکرد افراد در جهان را تغییر دهد. اما محققان تازه شروع به دست و پنجه نرم کردن با پیامدهای اشباع شدن از هوش مصنوعی کرده‌اند.

«لری روزن» استاد بازنشسته روانشناسی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، می‌گوید نگران است که هوش مصنوعی مردم را بیشتر به فناوری وابسته کند. او می‌گوید که انسان‌ها همه چیز را ساده و آسان دوست دارند تا بدین گونه از استرس دوری کنند، بنابراین افراد ممکن است شروع به خودکارسازی هر جنبه از زندگی خود کنند.

افراد جهت کاهش استرس، ساده‌ترین کارها را هم به هوش مصنوعی می‌سپارند و این همان شروع اعتیاد به آن است

 

همانطور که ممکن است از برنامه‌های نقشه برای رسیدن به مقصد خود در همه جا استفاده کنید، هوش مصنوعی باعث می‌شود افراد از یادگیری چیزهایی که مجبور به آموختن آن‌ها هستند سرباز بزنند. این می‌تواند استرس بیشتری ایجاد کند زیرا افراد در هوش مصنوعی غرق شده اند.

برای مثال ما کورکورانه به جی‌پی‌اس اعتماد می‌کنیم و آن را زیر سوال نمی‌بریم حال آیا قرار است همینطور کورکورانه هوش مصنوعی را باور کنیم؟». با پیشرفت این فناوری بشر آنقدر خود را به هوش مصنوعی وابسته می‌کند که قادر نیست یک کار ساده را به تنهایی انجام دهد، در این صورت به احتمال بالا اضطراب به سرعت افزایش می‌یابد.

با هوش مصنوعی متقاعد کردن مردم در مورد روایت های نادرست آسان‌تر می‌شود

 

«مایکل گرازیانو» استاد روان‌شناسی و علوم اعصاب در دانشگاه پرینستون، گفت که فکر می‌کند هوش مصنوعی می‌تواند یک «دنیای پسا حقیقت» ایجاد کند. او معتقد است که هوش مصنوعی متقاعد کردن مردم در مورد روایت های نادرست را آسانتر می‌کند که این از بسیاری جهات مخرب خواهد بود.

همچنین سوال دیگری به وجود می آید اینکه آیا هوش مصنوعی می‌تواند به ما در مقابله با چیزی مثل همه گیری کرونا کمک کند؟ یا اینکه اگر افراد به هوش مصنوعی به عنوان یک دوست نگاه کنند بعد از آن چه اتفاقی میافتد؟ ما هنوز پاسخ این سوالات را نمی‌دانیم. در واقع ما هنوز در مورد تاثیر این فناوری چیزی نمی‌دانیم و همین موضوع را سخت‌تر می کند.

«مایکل کوسینسکی» روانشناس محاسباتی و دانشیار رفتار سازمانی در دانشگاه استنفورد، گفت که هوش مصنوعی می تواند تأثیر جالبی بر نحوه تفکر افراد در مورد کارشان داشته باشد. او می‌گوید هوش مصنوعی در انجام بسیاری از وظایفی که امروزه انسان‌ها انجام می‌دهند بهتر خواهد بود، بنابراین مردم به آن تکیه خواهند کرد و اساساً می‌توانند چهره انسانی کاری شوند که هوش مصنوعی انجام می‌دهد.

تمامی مشاغل به رابطی برای الگوریتم‌ها تبدیل می‌شوند

 

وی گفت: «نه تنها پزشکان، بلکه سیاستمداران، قضات و معلمان به طور فزاینده‌ای به رابطی برای الگوریتم‌ها تبدیل خواهند شد. زمانی که به پزشک مراجعه می‌کنید، پزشک همچنان به تشخیص بیماری می پردازد، اما این تشخیص توسط رایاینه ای انجام شده که علائم و نشانه‌های حیاتی شما را تجزیه و تحلیل می‌کند و به پزشک می‌گوید این دارو را برایتان تجویز کند.»

هوش مصنوعی تقریباً بر هر جنبه‌ای از زندگی انسان تأثیر می‌گذارد و تحقیقات بیشتری در مورد تأثیر این امر بر ذهن افراد مورد نیاز است. الگوریتم‌های هوش مصنوعی از فیدهای رسانه‌های اجتماعی برای شخصی‌سازی و مدیریت محتوا، استفاده می‌کنند. در حالی که این می‌تواند تجربه مناسب تری را برای کاربران فراهم کند، همچنین باعث احساس انزوا، اضطراب و افسردگی می‌شود. علاوه بر این، الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند برای دستکاری احساسات کاربران رسانه‌های اجتماعی، (که منجر به آسیب‌های روانی بالقوه شوند) استفاده می‌شوند.

الگوریتم‌ها می‌توانند احساسات کاربران را در رسانه‌های اجتماعی دستکاری کنند

 

 

اگر رسانه‌های اجتماعی می‌توانند چنین تأثیر بزرگی بر جامعه داشته باشند، نمی‌توان گفت که یک فناوری به‌سرعت در حال پیشرفت مانند هوش مصنوعی بی تاثیر است.

مردم تازه شروع به دیدن این سیستم‌های هوش مصنوعی کرده‌اند که با این سرعت در حال پیشرفت هستند، آن‌ها همچنان پیچیده‌تر می‌شوند و قادر به انجام کارهای بیشتری هستند. جهان ممکن است در عرض یک سال بسیار متفاوت به نظر برسد، و نمی توان گفت که در ادامه راه چگونه خواهد بود. در واقع ما خیلی سریع به سمت جهانی تحت کنترل و سلطه هوش مصنوعی حرکت می‌کنیم.

و اما بعد...

به طور کلی، در حالی که استفاده از هوش مصنوعی پتانسیل بهبود مراقبت از سلامت روان و رفاه را دارد، مهم است که با احتیاط به استفاده از آن نزدیک شویم. در این مورد ملاحظات اخلاقی باید گنجانده شوند تا اطمینان حاصل شود که فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی ضرر ندارند. علاوه بر این، در نظر گرفتن نقش همدلی و حمایت عاطفی انسان در مراقبت از سلامت روان و اطمینان از اینکه ادغام هوش مصنوعی منجر به کاهش تماس و حمایت انسانی نمی شود، ضروری است.

در نتیجه، روانشناسی سایبری یک رشته ضروری است که می تواند به ما در درک تأثیر هوش مصنوعی کمک کند. از آنجایی که هوش مصنوعی همچنان نقش مهمی در زندگی ما بازی می کند، بررسی تأثیر آن بر سلامت و رفاه روانی و برداشتن گام های پیشگیرانه جهت کاهش هر گونه پیامدهای منفی حیاتی است. با انجام این کار، می توانیم اطمینان حاصل کنیم که مزایای هوش مصنوعی به حداکثر می رسد و در عین حال خطرات سلامت روان را به حداقل می رساند.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: هوش مصنوعی تهدید هوش مصنوعی سلامت روان هوش مصنوعی می تواند رسانه های اجتماعی تأثیر می گذارد هوش مصنوعی هوش مصنوعی هوش مصنوعی هوش مصنوعی الگوریتم ها سلامت روان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۹۶۹۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم؟ علم پاسخ می دهد

همه ما می دانیم که باید زمان بیشتری را به فعالیت بدنی اختصاص دهیم و کمتر بنشینیم و بی تحرک باشیم. اما زمان ایده‌آل برای هر یک از این فعالیت ها در طول روز چقدر است؟

یک مطالعه استرالیایی نشان داده که ایستادن حداقل به مدت پنج ساعت در روز برای سلامتی ضروری است.

به گزارش روزیاتو، محققان دقیقاً کشف کرده‌اند که برای داشتن و حفظ قلب سالم، هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم.

کارشناسان سال‌ها هشدار داده‌اند که عدم تحرک و نشستن بیش از حد در طول روز خطر مشکلات سلامتی متعددی از جمله افزایش وزن، دیابت نوع ۲، سرطان و حتی مرگ زودهنگام را افزایش می‌دهد.

اکنون تیمی از محققان می گویند که ما باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم.

تنها دو ساعت در روز را باید به ورزش های سنگین مانند ورزش در باشگاه یا پیاده‌روی سریع اختصاص دهید.

انجام ورزش های سبک، مانند انجام کارهای خانه یا درست کردن شام، باید دو ساعت دیگر را به خود اختصاص دهد.

وقتی نوبت به خواب می رسد، هشت ساعت و بیست دقیقه را برای خوابیدن کنار بگذارید.

اما به گفته محققان، افراد تنها زمانی مزایای ماندگار این اقدامات را بر سلامت قلب خود تجربه خواهند کرد که این فعالیت ها را به طور منظم انجام دهند.

دکتر کریستین برکنریج، نویسنده این مطالعه و کارشناس فیزیولوژی ورزش در دانشگاه فناوری سوئینبرن تصریح کرد:

برای نشانگرهای متنوع سلامت، از اندازه دور کمر گرفته تا سطح گلوکز ناشتا، سطوح مختلفی از هر رفتار در نظر گرفته می شود.

این تجزیه و تحلیل طیف گسترده ای از نشانگرهای سلامت را در بر می گیرد و هدف آن سلامت کلی بدن است.

البته همیشه حرکت کردن و فعالیت تا جایی که می‌توانید توصیه می‌شود. به خصوص زمانی که زندگی بسیاری از ما جلوی نمایشگرها می گذرد.

انجام فعالیت‌های بدنی و خوابیدن، به سلامت متابولیک قلبی ما کمک می‌کند.

محققان داده های بیش از ۲,۳۰۰ داوطلب ۶۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. یک چهارم آنها دیابت نوع ۲ داشتند.

آنها فعالیت داوطلبین را به مدت هشت روز بررسی کرده و کل زمان نشستن، ایستادن و خوابیدنشان را محاسبه کردند.

سپس این تیم نشانگرهای سلامت را در میان شرکت‌کنندگان از جمله اندازه دور کمر، سطح گلوکز و انسولین مقایسه کردند.

آنها دریافتند کسانی که نشانگرهای «بهینه ای» دارند، به طور قابل ملاحظه ای زمان کمتری را برای نشستن و زمان بسیار بیشتری را برای انجام فعالیت های بدنی صرف می کنند.

افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و دارای «ترکیب بهینه به طور متوسط» نیز زمان بیشتری را به خواب اختصاص می دادند.

محققان در مقاله‌ای در مجله Diabetologia افزودند:

بی‌تحرکی روی سلامت قلب تاثیر می گذارد. زمان بیشتری که برای انجام فعالیت های بدنی صرف می شود، با حساسیت به انسولین، کاهش درصد چربی و کاهش سطوح تری‌گلیسرول و کلسترول همراه است.

با این حال، محققان اذعان کردند که این داده‌ها صرفاً یک «توصیه» است و زمان هر فعالیت باید «واقع‌بینانه و متعادل» باشد.

ممکن است مشکلاتی در جمع‌آوری داده‌ها در تمایز دقیق مدت زمان اختصاص داده شده به هر یک از انواع فعالیت‌های اندازه‌گیری شده در شرکت‌کنندگان وجود داشته باشد.

به عنوان مثال، در این پژوهش ایستادن بسیار شبیه به فعالیت بدنی سبک ثبت می شد.

این که زمان خود را به جای انجام فعالیت های بدنی با چه کاری جایگزین کنید هم به طور طبیعی بر نتایج تأثیر می‌گذارد.

به عنوان مثال، اگر خوابیدن جایگزین زمان ورزش شود، ممکن است برای سلامتی مضر باشد، اما اگر جایگزین زمان نشستن و عدم تحرک شود، مفید است.

به همین دلیل است که ما به دستورالعمل‌های یکپارچه ای با در نظر گرفتن طیف کامل رفتار انسانی نیاز داریم.

اگرچه اختصاص دادن زمان بیشتری به ورزش کردن توصیه می شود، اما انجام ۱۰ ساعت ورزش و حذف ساعات نشستن عملاً امکان‌پذیر نیست. استفاده از زمان باید واقع‌بینانه و متعادل باشد.

همچنین باید اذعان کنیم که این داده ها توصیه ای برای یک فرد بزرگسال سالم و توانا است. همه ما شرایط مختلفی داریم و مهمتر از همه، حرکت کردن و فعالیت باید سرگرم‌کننده باشد.

در حالی که محققان محاسبه کرده‌اند که بزرگسالان به طور ایده‌آل باید چه هدفی را از نظر فعالیت داشته باشند، حتی اگر به این اهداف دقیق نرسند، همچنان احتمالاً از انجام فعالیت های بدنی سود خواهند برد.

به عنوان مثال، انجام ورزش به مدت ۱ ساعت در روز همچنان برای شما مفید است، حتی اگر دقیقاً دو ساعت در روز ورزش نکنید.

کانال عصر ایران در تلگرام